Daire 16 İnceleme-Adam Nevill

Londra’daki lüks bir apartman kompleksi olan Barrington House’ta geçen roman, iki ana karakterin bakış açısından ilerler:

1. Apryl Beckford – ABD’den gelen ve ölen teyzesi Lillian’ın mirasını devralmak için Barrington House’a gelen genç bir kadındır. Lillian’ın geçmişini ve yaşadığı travmaları araştırırken apartmanda tuhaf olaylar yaşamaya başlar. 

2. Seth – Geceleri apartmanın güvenliğinde çalışan yalnız bir adamdır. Binadaki doğaüstü varlıklarla ve sanatsal bir çürümeyle yavaş yavaş zihinsel çöküşe sürüklenir.

Apryl, Lillian’ın çılgınlık sınırında gezinen geçmişi ve daire 16'da gizlenen şeytani varlıkla yüzleşir. Bu dairede yaşayan, Lovecraftvari bir figür olan M. R. Penhow’un geçmişi, cinayetleri ve insan üstü varlıklarla olan ilişkisi olayları. 

Barrington House, klasik gotik romanlardaki şatoların modern karşılığıdır. Bina, zamanla çürüyen bir zihin gibi betimlenir. Koridorlar, kapalı alanlar ve daire 16’nın karanlık atmosferi, karakterlerin içsel dünyalarını da yansıtır.

Penhow’un yaptığı grotesk resimler aracılığıyla korku, görsel bir şiddet estetiği kazanır. Sanat burada güzellikten çok sapkınlık ve dehşetle ilişkilendirilir. Seth’in yavaş yavaş delirmesi, sanatla olan temasıyla tetiklenir ve bu da sanat-akıl ilişkisini sorgular.

Her iki karakter de yalnızdır. Barrington House’un sakinleri yaşlı, kayıtsız ve donuktur. Bu yabancılaşma atmosferi, apartmanın canlı bir varlık gibi hissedilmesini sağlar. 

Apryl’in teyzesi Lillian’dan kalan miras, sadece maddi değil, aynı zamanda lanetli bir geçmişin aktarımıdır. Geçmişin gölgesi, sadece Lillian’ın değil, binanın da üzerine sinmiştir.

Apryl: Meraklı ama başta saf biridir. Gerçeği öğrenmeye başladıkça cesaret gösterir. Onun yolculuğu, bir aydınlanma ve karanlıkla yüzleşme öyküsüdür.

Seth: Ruhsal çözülmenin somut örneğidir. Penhow’un etkisi altına girerek benliğini yitirir. Modern şehirde, yalnız, köksüz bir bireyin nasıl bir kaosa sürüklenebileceğini gösterir.

M. R. Penhow: Lovecraft’ın Cthulhu mitosundaki çılgın ressamları andırır. Sanatla doğaüstü arasındaki köprüdür. Deliliğin kaynağıdır.